-
20.05.2009
Porównano ostatnie 32 000 uderzeń wykonanych przez Tigera do milionów innych oddanych na polu, aby odkryć tajemnicę jego dominacji. Okazuję się, że Tiger jest niemalże niepokonany, dzięki szczegółom, nad którymi każdy golfista jest w stanie popracować. Tiger Woods wygrał dwa razy więcej profesjonalnych turniejów i prawie pięć razy więcej turniejów major co następny na liście PGA Tour aktywny gracz. Mimo, iż nie dominuje na każdym etapie gry, Tiger niezmiennie góruje nad innymi profesjonalnymi graczami w pięciu kluczowych sytuacjach na polu, które zidentyfikowaliśmy po przeanalizowaniu gry Tigera pod względem wykonania poszczególnych czynności w porównaniu do wyników innych zawodników.
Badania zostały przeprowadzone na podstawie danych zebranych przez system ShotLink od początku sezonu 2002 do ostatniej rundy U.S. Open 2008, w której grał Tiger. Cztery z pięciu kluczowych mocnych stron Tigera, w których jest statystycznie o lata świetlne lepszy od innych, nie mają nic wspólnego z siłą mięśni. I tak, nie trzeba zamachiwać się z prędkością 200 km/h, czy wykonywać drop kijem nr 4 typu iron tak, jakby piłeczka miała wylądować na stercie prania, żeby osiągać wyniki najlepszego golfisty na świecie. Przyda się za to strategia i spryt Tigera, czyli elementy, nad którymi każdy może popracować, a ponad to kilka nowych zagrań w krótkiej grze.
1. KLUCZ DO SUKCESU
Tiger trafia green nawet po chybionych wybiciach z tee.
Liczy się lepszy plan gry, a nie lepszy zamach.
Jeśli chodzi o uderzenia na fairway wyniki Tigera są całkiem przeciętne. Z drugiej strony pięć razy był najlepszy w trafianiu greenów zgodnie z normą (wskaźnik GIR -„green in regulation”) na turnieju PGA Tour. Taki wynik nie robi wrażenia, dopóki nie weźmiemy pod uwagę faktu, iż Tiger ma 16% większe prawdopodobieństwo trafienia na green po kiepskim drive’ie niż przeciętny zawodnik PGATour.
Tiger zdaje sobie sprawę z tego, że chybienie fairwaya nie koniecznie musi być błędem, szczególnie wtedy, gdy myśli się o aktualnym dołku i dobrych miejscach do chybienie, w czym Tiger jest lepszy od kogokolwiek innego. Ile razy zdarzyło Wam się widzieć, jak podczas rozgrywek turnieju Masters Woods posłał piłeczkę za daleko, a jednak udało mu się trafić green? Nie był to jednak fart, tylko strategia. Tiger używa drivera tylko i wyłącznie wtedy, gdy wie, że może sobie pozwolić na ewentualny błąd. Jeśli uważa, że nie stać go na popełnienie błędu, używa kija o wyższym numerze. Na British Open w 2006 roku ani razu nie użył drivera podczas dwóch ostatnich rund. Wygrał dwoma uderzeniami i powtórzył rekord Open Championship w kategorii najniższego wyniku.
Tiger często rozgrywa rundy treningowe z Jasonem Gore’em. z którym przyjaźni się od szkolnych czasów, które spędzili w Południowej Kalifornii. Nie ma wielu golfistów, którzy lepiej wykonywaliby uderzenia typu drive od Gore’ego (prowadził PGA Tour w kategorii Total Driving (oceniającej długość i dokładność drive’ów) w 2008 roku; obecnie również jest na czele stawki). Jednak nawet on nie przebije Woodsa.
„Jeśli nie trafi fairwaya, nadal ma szanse wykonać birdie” –mówi Gore, –„Jeśli trafi fairway, prawie zawsze udaje mu się wykonać birdie. Właśnie tak gra Tiger. On nigdy nie zapędza się w kozi róg.”
Tiger wykonuje birdie z rough z dwukrotnie większym prawdopodobieństwem niż przeciętny zawodowiec na PGA Tour.
„Widziałem jak to robi!”
„Na przestrzeni lat kąt zamachu Tigera zmalał. Jednak, kiedy wykonuje uderzenie z rough, z pozycji wymagającej zagrania piłki do tyłu, Tiger zmuszony jest do wykonania zamachu pod większym kątem. Wykonując tego typu zamach, kij porusza się przed graczem, przez co istnieje mniejsza szansa, że się zaklinuje, co często zdarza się przy użyciu kija typu driver. Tiger robi takie zamachy z większą dokładnością niż te wykonywane z tee box. No i jest silniejszy od kogokolwiek innego.” – przyznaje znajdujący się na liście 100 najlepszych trenerów, instruktor PGA Tour, Brian Mogg.
Kolejne klucze już wkrótce!
David DeNunzio
tłum. Marta Franecka
Author Profile:
Ewelina Murzicz This author has published 655 articles so far. More info about the author is coming soon.
